Klavertje

De botanische naam Trifolium verwijst naar de bladeren, die meestal uit drie deelblaadjes zijn samengesteld (Latijn: 'tres' is drie en 'folium' is blad). Elke steeltje bevat eigenlijk één blad met drie deelblaadjes (gesegmenteerd blad). De kleine bloempjes vormen een hoofdjesachtige tros en zijn meestal rood, wit, paars of geel. De kleine, droge vrucht bevat meestal één of twee zaadjes.
Klaver is een waardevol voer voor vee, zowel in de wei als gedroogd, omdat het veel  eiwit, fosfor en calcium bevat.
De planten zijn in staat om stikstof uit de atmosfeer te binden door symbiotische bacterien in hun wortels. Hierdoor fungeren klaversoorten als bodemverbeteraars. Ze kunnen per hectare 55-170 kg stikstof toevoegen aan de bodem en de beschikbaarheid van andere voedingsstoffen voor toekomstige oogsten verhogen.
Klaver is waardevol als overlevingsvoedsel omdat de planten veel proteïne bevat, op veel plaatsen te vinden is en er veel van beschikbaar is. De blaadjes zijn lekker in salades. Ze zijn niet voor iedereen makkelijk te verteren, maar dit kan makkelijk worden verholpen door hen 5-10 minuten te koken of door ze te juicen. Gedroogde bloemetjes kunnen ook gemalen worden tot voedzaam meel en gemengd worden met ander eten. Van de gedroogde bloemen kan ook een thee gemaakt worden.

Klavertjevier
Het klavertjevier is een zeldzame mutatie van de driebladerige klaver. Het vinden van een klavertjevier zou geluk brengen. Het voorkomen wordt geschat tussen de 0,1 en 0,01%. De oorzaak van de mutatie wordt gezocht in vervuiling, bodemsamenstelling en andere omgevingsfactoren zoals beschadiging van de jonge klaver. Nog veel zeldzamer zijn klaverbladen met meer of minder blaadjes. De Zwitserse klaverbladverzamelaar Ramon Mayer bezat er 1027, waarvan 1 eenbladige, 5 tweebladige, 869 vierbladige, 147 vijfbladige, 4 zesbladige exemplaren en 1 zevenbladig exemplaar.